De combinatie van een vervelende douanier en een uitgelopen paspoort zorgde er bijna voor dat we terug naar Panama vlogen. Toch is het gelukt. We bevinden ons nu in Buenos Aires. Aangezien we de laatste dagen al genoeg stad gezien hebben, willen we hier zo snel mogelijk weg. Dit blijkt geen sinecure. Er hangt zoveel smog in de stad dat je bijna geen meter voor je uit kan zien en de stank is verschrikkelijk! Alle hoofdwegen zijn afgesloten voor verkeer en niemand mag de stad uit tot er wind waait. Niet getreurd, we doen ons ondertussen te goed aan een paar Argentijnse biefstukken, die niet alleen goedkoop, maar ook beestig lekker zijn.
20 april 2008
PANAMA
Enkele Wapitiweetjes:
- Het Panamakanaal brengt dagelijks veel geld op. Er varen per dag gemiddeld 36 boten door en elke boot betaalt 80.000 dollar.
- Neen, er zijn niet genoeg vissen in de zee! Overbevissing is hier een zwaar probleem. Ook de reuzeschildpadden zijn verdwenen, want per schildpad krijgen de vissers 200 euro van de restaurants. Dit is ongeveer een maandloon van een visser.
- Nachtwinkels bestaan hier niet, maar supermarkten zijn 24 op 24 uur open.
- Het overgrote deel van de kruideniers wordt door Chinezen uitgebaat. Zelf doen ze gene frank op, maar ze sturen al hun geld naar hun familie in China.
- Amerikanen zijn ook hier de boel aan 't opkopen. Als ge dit land ooit eens wilt bezoeken, doe het dan snel, want het wordt hier nog een Amerikaanse kolonie!
- Panama is een heel vlot land op alle vlakken. Ge krijgt altijd waar voor uw geld, het vervoer is gemakkelijk, de hotels zijn comfortabel, de mensen zijn vriendelijk en de natuur is heel knap en toegankelijk.
- Dit is den derde keer dat ik deze Wapitiweetjes intyp omdat deze blog niet deftig functioneert. Grmbl...
Panama City (Panama)
Na drie en halve maand reizen in Centraal Amerika hebben we gemengde gevoelens om in deze stad te verblijven. Aan de ene kant doet het raar om ineens in een Westerse stad te zijn, aan de andere kant genieten we van de luxe die de stad ons te bieden heeft. We laten ons eens goed gaan en proppen ons vol met koffiekoeken, pizza's en hamburgers.
Dit is een stad met vele gezichten, niet alleen door de verschillende culturen maar ook door de verscheidenheid aan architectuur. Het Panamakanaal is daar een ideaal voorbeeld van.
Eindelijk komen we hier mensen tegen die ons landje kennen en dat hebben we te danken aan de Antwerpse haven die hier heel bekend is.
13 april 2008
Archipiélago de San Blas (Panama)
Dit is een magisch paradijs van 400 eilanden in de Caraîbische Zee. De eilanden zelf zijn bevolkt door Kuna indianen. Het zijn kleine, geblokte mensen met felle, opvallende klederdracht. De Kunastam leeft onafhankelijk van Panama en is grotendeels zelfvoorzienend.
Ook onder water is er een overvloed aan schoonheid. Manta's, barracuda's (kleine versie van een haai), reusachtige zeesterren, scholen fluovissen en prachtige koralen vind je in deze appelblauwzeegroene zee.
Ook onder water is er een overvloed aan schoonheid. Manta's, barracuda's (kleine versie van een haai), reusachtige zeesterren, scholen fluovissen en prachtige koralen vind je in deze appelblauwzeegroene zee.
7 april 2008
Santa Fe (Panama)
In Santa Fe krijgen we de klop van een geweldige week in Bocas. De intense duikdagen en sfeervolle avonden zinderen nog na in ons hoofd. We zijn terug met z'n tweetjes en rusten uit in deze mooie omgeving.
6 april 2008
Bocas del Toro (Panama)
Deze eilandengroep is een van de mooiste plekjes in de Caraïbische Zee. Boven de zeespiegel is het naar onze mening iets te Amerikaans, dus zoeken we ons plezier onder de zeespiegel. Samen met een paar europese vrienden nemen we een weekje duiklessen en behalen een internationaal duikdiploma. Het is een unieke ervaring en opent een volledig nieuwe wereld. Onder water zweef je gewichtloos tussen felle koralen, zeeparels, fluoricerende vissen, haaien en scheepswrakken.
Boquete (Panama)
Na ontsnapt te zijn uit het zweterige Costa Rica komen we aan in dit fris, bergdorpje. Voor de eerste keer deze reis regent het pijpenstelen. Raar maar waar, we genieten ervan! de rgen weerhoudt ons er niet van een stevige wandeling door een tropisch bos te maken. Na een tijdje begint het slechte weer ons toch parten te spelen: steile en glibberige hellingen, valpartijen, grellige mist en op den duur dwalen in den donker. Gelukkige vergezellen duizenden vuurvliegjes ons en geraken we toch voor middernacht uit het bos.
Abonneren op:
Posts (Atom)