Na het eerste uur van deze driedaagse is het ons duidelijk, het is winter! Het snertweer, de ijzige wind en de bevroren plassen houden ons niet tegen om toch naar deze bergketen te gaan. Door de barre omstandigheden is het zicht enorm beperkt en weten we zelf niet goed waar we toch allemaal mee bezig zijn. Uiteindelijk worden onze gebeden aanhoord en we worden beloond met stralend weer. De wolkenmassa verdwijnt en Fitz Roy laat z'n ware aard zien. We geloven onze eigen ogen niet. Dit is Patagonia op z'n best.
1 opmerking:
adembenemende foto's!
amai!
zalig om hier regelmatig terug te komen en te zien dat er leven is!
mark, klaar voor het dolle examen in augustus ... ?
muhahahhahaaa
tamusement daarachter tussen de vulkanen met buikgriep!
x²
Een reactie posten